Nicaragua

9 mei 2018 

"Ik zei iedereen op het werk gedag en reed opgewekt richting huis. Het gevoel dat we een dag later op hetzelfde tijdstip in het vliegtuig zouden zitten bleef uit, maar des te vaker bleef ik het tegen mezelf herhalen. Ook Sander sloot de deur van zijn kantoor, met het gevoel hem de volgende dag weer te openen. Onze hersenen waren nog volop aan het ratelen.

Het vakantiegevoel kwam pas toen we met onze backpacks richting 'Nijmegen station' liepen. Het was was nog donker toen we de deur achter ons dichttrokken en met vermoeide ogen dwaalden we richting het station. Aldaar stond de KLM-bus ons al op te wachten.  Als echte TN’ers (typische Nederlanders) wachtten we liever 5 uur op Schiphol, dan dat we de trein richting Schiphol betaalden. Gelukkig vlogen de 5 uur voorbij. Het zonnetje scheen volop, dus onder het mom “tranquillo” gebruikten we onze backpacks als kussen en sloten we tevreden onze ogen.  De vluchten van Amsterdam naar Panama en van Panama naar Managua vlogen voorbij en voor we het wisten stonden we op Nicaraguaanse bodem.  Na een korte taxirit arriveerden we rond 23.00 uur in het hostel in Managua, de hoofdstad van Nicaragua.

De vakantie was begonnen en totaal vermoeid sloten we onze ogen, terwijl de airco zachtjes een briesje over onze benen uitwaaide.